Devil's tower

vrijdag 4 september. Vandaag worden we wakker geskypt door moeders haha. Het was bij ons 7.00 uur en we wilden toch op tijd op......... Dus geen punt. Na een dit keer minder goed ontbijt reden we om 9.00 uur richting Devil's tower National Monument. Een rotsformatie dat als een reusachtige boomstronk uit het rivierdal van Belle Fouche  rijst. De doorsnee is 300 meter en bij de top 82.5 meter en hij is 1558 meter hoog. We zijn er om heen gelopen, een wandeling van 2 km. Verschillende bergbeklimmers bedwongen de Devil's tower. Zij liever dan wij. Maar zo kon je goed zien hoe groot deze rotsformatie is. We hebben veel foto's gemaakt. Dat we nog steeds op de prairie zijn werd bewezen door een veld met veel prairiedogs. Ze bleven rustig eten en zitten, kennelijk gewend aan alle aandacht die ze dagelijks krijgen van de bezoekers aan Devil's Tower. Mooie beestjes zijn het.

Scenic highway
Het liep al tegen 11.00 voor we onze route vervolgden. Nu is het vooral veel kilometers maken om in Cody te komen
alles bij elkaar zo' 500 km. Wat een afstanden, maar met een countrycd op de achtergrond zitten we helemaal in de juiste sfeer. Want Cody is (ook) een cowboystadje. Bij de Sheridan moeten we de snelweg af door de bergen heen om in Cody te kunnen komen. Het staat omschreven als een scenic highway (mooie route met mooie uitzichten). Het schiet qua rijden niet echt op maar het was erg mooi. Boven in de bergen lijkt de herfst z'n intrede al gedaan te hebben (het was er ook kouder). Sommige bomen kleurden al oranje/geel. Mooi. Onderweg zagen we eerst twee herten grazend gewoon langs de kant van de weg. We hebben ze op de foto kunnen zetten. Later op de route zagen we een coyote. Dat lijkt op een wolf maar is kleiner dan een wolf met spitse oren (een wolf heeft rondere oren). Jammer genoeg hebben we deze coyote niet op de foto kunnen zetten. Aan het einde van de scenic highway reden we door een heel mooi kloof. De bergen/rotsen waren prachtig rood. Je voelt je wel heel klein in die bergen, trouwens ook op de prairies. Daarna reden we het dorpje Shell door. Vanaf dat moment kunnen we ook weer gewoon doorrijden. Ook wel lekker, want we willen immers nog wel voor het donker in Cody aankomen. Het weer is de afgelopen dagen perfect
de korte broek hebben we in Lusk angetrokken en we hebben nog niet anders dan dat gedragen. Gelukkig hebben sommige hotels wasmachines voor hun hotelgasten.

Nightlive in Cody
We reden tegen half vijf Cody in. We kwamen bij ons eenvoudige hotel aan. Laagbouw. lekker makkelijk maar verder is het niet veel bijzonders. Ach we redden ons overal als het bed en de handdoeken maar schoon zijn. Eerst de boel weer uit de auto gehaald en een lekker wijntje ingeschonken. Het zijn wel rijdagen hoor. Daarna Cody onveilig gemaakt. Nou ja onveilig.... Een leuk stadje met gezellige eettentjes/Barretjes etc.. Eerst lekkere steak gegeten. Daarna naar een bar met gezellige live muziek (nou ja live muziek,  de man zat achter een keyboard en leek te spelen). Ach het was gezellig. Toch maar weer naar ons hotelkamer, want morgen staat weer een mooie dag op het programma (Yellowstone National Park).