On the road again deel 1
Door: Marieke van Reen
Blijf op de hoogte en volg geert en marieke
12 September 2015 | Verenigde Staten, Provo
Jippieaaeeeee Jippieajoooooh
Na het bijwerken van ons verslag buiten voor onze hotelkamer zijn we naar het centrum van Jackson Hole gelopen (zaten we dicht bij). Een super gezellig centrum met overal leuke eettentjes en winkeltjes in cowboystijl. De topper was de "one million dollar cowboybar". Uiteraard geheel in cowboystijl met paardenzadels als barkruk. Hartstikke leuk. Erg comfortabel is het niet, maar wel geinig. We hebben wat zitten kletsen met Zwitsers en later twee dames uit Billing VS. Erg gezellig met uiteraard countrymuziek op de achtergrond. Heerlijk.
Op weg naar Breck met 2 pitstops
Woensdag 9 september. Na een gezellige avond in Jackson Hole gaan we vandaag een rijdag tegemoed (vertrek 9.15 uur). Tja de afstanden zijn, zoals al eerder gezegd, erg groot. Er is op zicht niets speciaals te zien in Provo, maar het is te ver om in een keer naar Breck te rijden, dus overnachten we in Provo en daarna in Grand Junction. Het is vandaag fris (47 fahrenheit), maar het zonnetje schijnt. Wat wil een mens nog meer???? Eigenlijk hebben we deze vakantie geluk met het weer. Alleen de dag waarop we Yellowstone in reden hebben we regen gehad. Laten we hopen dat het bij die ene dag blijft. Het zonnetje heeft zich veelvuldig laten zien. Alleen als we op hoogte zaten was het fris, maar daar kun je je op kleden. De rit duurde lang (aankomst 15.15 uur voor 460 km) vooral omdat we zo'n 300 km 2 - baansweg hadden door de bergen. Dat schiet niet op natuurlijk. Het landschap veranderde wel. Van een mooie route door de bergen, naar een route door een hele brede vallei met aan weerszijden bergen. Dan weer door glooiende heuvels met uitzicht op een blauw meer tot een bergpas door een kloof. Daarna reden we de snelweg op met in Salt Lake City 5 - banen. Toen konden we kilometers , of eigenlijk moet ik mijlen zeggen, maken. Alles is in ieder geval goed gegaan en dat is het belangrijkste. Het is hier een stuk warmer dan vanmorgen (90 fahrenheit). Dus de korte broek en slippers meteen aangetrokken.
Provo in de staat Utah
We hebben tijdens onze reis een aantal staten van Amerika door gereden. We begonnen in Colorado, onze rondreis bracht ons daarna naar Wyoming, South Dakota, terug naar Wyoming. Van Wyoming naar Montana (alleen de plaats West Yellowstone ligt in Montana). Daarna weer terug naar Wyoming en nu zitten we in Utah. Dat is de staat van de mormonen. Ik weet niet precies wat het levensmotto van de Mormonen is. Ga dat toch eens opzoeken. In ieder geval hangen ze een bepaald geloof aan, waarbij alcohol drinken verboden is. Net iets voor ons. ........
Goedkoop hotel
Omdat Provo vooral een doorreisstation is voor ons hebben we (zuinige Nederlanders als we zijn) een goedkoop hotelletje gereserveerd. Nou dat was het ook. Het zat niet in zo'n lekkere buurt en er liepen 'bijzondere' mensen op het terrein. We zaten voor ons hotelkamer (buiten op een gallerij) in het zonnetje, mocht Geert ineens niet op de gallerij roken.... Dus op tijd een eettentje opgezocht. De receptioniste stuurde ons de verkeerde kant op. Toen vroegen we de weg aan een voorbijganger. Een aardige man, maar al snel wilde hij ons bekeren. Hij nodigde ons uit om een aantal weken bij hem op bezoek te komen. Waarbij hij alles voor ons zou betalen. Natuurlijk met de bedoeling om ons te bekeren. We kwamen er haast niet vanaf. We kregen ieder een foldertje mee , schreef er zijn naam en adres op. Op mijn opmerking dat 1 folder wel genoeg was, wilde hij hem beslist niet terug hebben. Hebben wij weer, ben je even van het rare gespuis bij je hotel verlost, kom je iemand tegen die je wil bekeren hahaha. We hebben er wel om gelachen.
Feakandel special
Gelukkig had de voorbijganger ons wel de juiste kant opgestuurd, maar er waren niet veel eettentjes of het zag er niet verzorgd uit. Toen zagen we bij een cafetaria buiten op een bord 'freakandel special' staan. Hollandser kan toch niet. Dat wilden dan maar eens uitproberen, de andere eettentjes wilden we ons niet aan wagen. Voor twee freakandel special met friet en een cola waren we ruim 20 dollar armer. Ach het is vakantie. De freakandel bleek een super zout worstje te zijn en de frietjes misschien nog wel zouter. En wij houden best van een beetje zout (hoewel dat niet gezond is), maar dit was echt te veel. We hebben het dan ook niet helemaal opgegeten. De dorst zal ons aan Provo herinneren. haha.
Na het bijwerken van ons verslag buiten voor onze hotelkamer zijn we naar het centrum van Jackson Hole gelopen (zaten we dicht bij). Een super gezellig centrum met overal leuke eettentjes en winkeltjes in cowboystijl. De topper was de "one million dollar cowboybar". Uiteraard geheel in cowboystijl met paardenzadels als barkruk. Hartstikke leuk. Erg comfortabel is het niet, maar wel geinig. We hebben wat zitten kletsen met Zwitsers en later twee dames uit Billing VS. Erg gezellig met uiteraard countrymuziek op de achtergrond. Heerlijk.
Op weg naar Breck met 2 pitstops
Woensdag 9 september. Na een gezellige avond in Jackson Hole gaan we vandaag een rijdag tegemoed (vertrek 9.15 uur). Tja de afstanden zijn, zoals al eerder gezegd, erg groot. Er is op zicht niets speciaals te zien in Provo, maar het is te ver om in een keer naar Breck te rijden, dus overnachten we in Provo en daarna in Grand Junction. Het is vandaag fris (47 fahrenheit), maar het zonnetje schijnt. Wat wil een mens nog meer???? Eigenlijk hebben we deze vakantie geluk met het weer. Alleen de dag waarop we Yellowstone in reden hebben we regen gehad. Laten we hopen dat het bij die ene dag blijft. Het zonnetje heeft zich veelvuldig laten zien. Alleen als we op hoogte zaten was het fris, maar daar kun je je op kleden. De rit duurde lang (aankomst 15.15 uur voor 460 km) vooral omdat we zo'n 300 km 2 - baansweg hadden door de bergen. Dat schiet niet op natuurlijk. Het landschap veranderde wel. Van een mooie route door de bergen, naar een route door een hele brede vallei met aan weerszijden bergen. Dan weer door glooiende heuvels met uitzicht op een blauw meer tot een bergpas door een kloof. Daarna reden we de snelweg op met in Salt Lake City 5 - banen. Toen konden we kilometers , of eigenlijk moet ik mijlen zeggen, maken. Alles is in ieder geval goed gegaan en dat is het belangrijkste. Het is hier een stuk warmer dan vanmorgen (90 fahrenheit). Dus de korte broek en slippers meteen aangetrokken.
Provo in de staat Utah
We hebben tijdens onze reis een aantal staten van Amerika door gereden. We begonnen in Colorado, onze rondreis bracht ons daarna naar Wyoming, South Dakota, terug naar Wyoming. Van Wyoming naar Montana (alleen de plaats West Yellowstone ligt in Montana). Daarna weer terug naar Wyoming en nu zitten we in Utah. Dat is de staat van de mormonen. Ik weet niet precies wat het levensmotto van de Mormonen is. Ga dat toch eens opzoeken. In ieder geval hangen ze een bepaald geloof aan, waarbij alcohol drinken verboden is. Net iets voor ons. ........
Goedkoop hotel
Omdat Provo vooral een doorreisstation is voor ons hebben we (zuinige Nederlanders als we zijn) een goedkoop hotelletje gereserveerd. Nou dat was het ook. Het zat niet in zo'n lekkere buurt en er liepen 'bijzondere' mensen op het terrein. We zaten voor ons hotelkamer (buiten op een gallerij) in het zonnetje, mocht Geert ineens niet op de gallerij roken.... Dus op tijd een eettentje opgezocht. De receptioniste stuurde ons de verkeerde kant op. Toen vroegen we de weg aan een voorbijganger. Een aardige man, maar al snel wilde hij ons bekeren. Hij nodigde ons uit om een aantal weken bij hem op bezoek te komen. Waarbij hij alles voor ons zou betalen. Natuurlijk met de bedoeling om ons te bekeren. We kwamen er haast niet vanaf. We kregen ieder een foldertje mee , schreef er zijn naam en adres op. Op mijn opmerking dat 1 folder wel genoeg was, wilde hij hem beslist niet terug hebben. Hebben wij weer, ben je even van het rare gespuis bij je hotel verlost, kom je iemand tegen die je wil bekeren hahaha. We hebben er wel om gelachen.
Feakandel special
Gelukkig had de voorbijganger ons wel de juiste kant opgestuurd, maar er waren niet veel eettentjes of het zag er niet verzorgd uit. Toen zagen we bij een cafetaria buiten op een bord 'freakandel special' staan. Hollandser kan toch niet. Dat wilden dan maar eens uitproberen, de andere eettentjes wilden we ons niet aan wagen. Voor twee freakandel special met friet en een cola waren we ruim 20 dollar armer. Ach het is vakantie. De freakandel bleek een super zout worstje te zijn en de frietjes misschien nog wel zouter. En wij houden best van een beetje zout (hoewel dat niet gezond is), maar dit was echt te veel. We hebben het dan ook niet helemaal opgegeten. De dorst zal ons aan Provo herinneren. haha.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
