Relaxen in Cairns

Na de mooie ervaringen van de afgelopen dagen hebben we vandaag een lekkere een relaxdag. Wel de laatste volle dag in Australie. Wat is de tijd snel gegaan en wat hebben we veel gedaan en gezien. Toppie. Vanmorgen uitgeslapen en daarna een ontbijtje gescoord aan de boulevard van Cairns en daar even rond gelopen. Ook Cairns heeft net als Darwin een openbaar zwembad aan de boulevard. Zelfs op maandagmorgen is het er druk. We begrepen dat de schoolkinderen tot en met vandaag vrij zijn, dus is het niet gek dat het druk is. Daarna zijn we terug gegaan naar ons hotel om de kleding van de avond en voor de volgende dag (heel vroeg) klaar te leggen. De rest van de middag aan het zwembad gelegen en ondertussen de reisverslagen proberen te plaatsen. Soms is dat geen eenvoudige klus. Dus toen er twee op stonden ben ik gestopt. Zelfs als je er voor wilde betalen werkte het niet of alleen als je geluk hebt. Jullie snappen vast wel dat ik er toen mee gestopt ben. Hopelijk gaat het in Hong Kong beter. In de avond zijn we naar het Tjapukai Aboriginal park gebracht voor een gezellige avond uit de "dreamtime" met dans, muziek en diner. We werden met een glaasje bubbels ontvangen en om half acht precies begon de voorstelling. Eerst werd het verhaal van de Aboriginals verteld door een aantal van hen (in traditionele kleding en beschilderde lijven), met muziek, licht en geluidseffecten. Daarna werden we mee naar buiten genomen voor de welkomsceremonie. We kregen allemaal clapsticks (stokjes om geluid te kunnen maken). Ze maakten vuur en we dansten en deden mee met de stokjes op de maat van de muziek. De muziek bestond voornamelijk uit het geluid van een Didgeridoo en declapsticks. Ik heb trouwens nooit geweten, dat de Didgeridoo alleen door mannen bespeeld mocht worden. Ik kon het niet laten en heb dan een kleine didgeridoo gekocht. Ik ga dat wel even uitproberen. Het ritueel werd mooi afgesloten met een enorme vuurbal. Toen werden we meegenomen naar de eetzaal voor het goed buffet. Alle gasten, behalve wij waren van Chinese of Japanse afkomst. Na het eten gaven de Aboriginals nog een voorstelling op een podium in de eetzaal met dans en muziek. Deze keer werd het publiek erbij betrokken. Twee mensen moesten op het podium een vuurtje aansteken, toen dat niet lukte hielp een aboriginal. Daarna werd de zaal opgesplitst en moesten we een canon zingen, maar dan in de taal van de Aboriginals. Dat ging natuurlijk in een keer goed (maar niet heus), maar gezellig was het wel. Als klap op de vuurpijl werden een aantal mensen uit het publiek op het podium gehaald om mee te dansen op zijn Aboriginals waaronder Geert. Hij heeft de avond van zijn leven gehad, want hij deed het volgens de Aboriginals erg goed. Ja hij stak er niet alleen letterlijk maar ook figuurlijk met kop en schouders boven de Aziaten uit. Het was zelfs zo, dat een groep van 10 Chinese vrouwen na afloop met hem op de foto wilden. Dan kun je wel nagaan, hoe goed (liever gezegd bijzonder) hij gedanst heeft. Ik moet dit natuurlijk jaren aanhoren. Geert vermoedt dat hij nu bekend gaat worden in China. . . . Hahaha. We hebben er enorm plezier om gehad. Dit was dan onze laatste avond in Australie. Morgenvroeg worden we om 4.10 uur opgehaald voor de vlucht naar Hong Kong.