Op weg naar Breckenridge met een enkele hobbel??

Hallo allemaal,
Wij zijn inmiddels in Breckenridge aangekomen en we maken het goed. Bedankt voor al jullie reacties. We zullen gaan genieten hier in Breckenridge samen met de familie Sullivan. Dat komt dik in orde. Herman en Annet, wees gerust, we hebben de truc op video staan, dus we kunnen altijd een keertje afspreken om te oefenen hahaha. Marijke, sterkte bij het weg werken van de was. Dat hoopt zich snel op. Of moeten we Kees sterkte wensen, nu hij handig en wel bij huis is?

Vliegveldhotel
Wij waren gebleven bij het vliegveldhotel in New Orleans. Nou er valt ook niet zo veel over te vertellen. Zoals je kunt voorstellen, zijn die hotels niet de meest gezelligste plekken. Zelfs het zwembad nodigde niet uit om er een " bommetje" in te maken. Dus hebben we de tijd nuttig besteed aan de was, papieren en koffer opnieuw inpakken en natuurlijk herinneringen ophalen. Maar ik geloof dat ik dat al in het vorige verslag had aangegeven.

Op naar Denver
Gisteren (dinsdag) vertrokken we om 6.15 uur met de shuttlebus van het hotel naar het vliegveld. Een ritje van 5 minuten. Het bleek geen groot vliegveld te zijn, dus achteraf hadden we ook wel iets later kunnen vertrekken. Als je alles weet????? Vanwege het sparen van skymiles wilden we met Delta airlines vliegen. Deze vloog echter niet rechtstreeks van New Orleans naar Denver, dus hadden we een tussenstop in Altanta (heel logisch.... maar niet heus). Daarmee hebben we twee tijdzones gepasserd. Het tijdverschil nu zit op 8 uur. De vluchten verliepen goed. Tijdens de eerste vliegreis zat het vliegtuin niet vol, dus hadden we voldoende beenruimte. De tweede vlucht zat echt tot aan de nok toe vol. Maar vertrokken op tijd. Om 13.15 uur landden we in Denver en al snel hadden we de koffers en iets gegeten.

Goede voorbereidingen????
Tja.... we dachten dat we alles goed voorbereid hadden. Deels was dat ook zo, maar nu komt natuurlijk het verhaal waar het mis ging. Het ging mis bij het huren van de auto. We hadden geen reservering gedaan, omdat de Amerikanen toch geen vakantie hadden en er heel veel verhuurbedrijven op het vliegveld waren. Je begrijpt het al.... hier gaat het fout. Er zijn voldoende verhuurbedrijven, maar de eerste twee bedrijven gaven aan geen naar Nederlandse maatstaven normale auto beschikbaar te hebben. De derde gaf aan, dat het wel het geval zou zijn. Wij stapten in de shuttle (dat werkt hier zo) en brachten ons naar het verhuurbedrijf dichtbij het vliegveld. Daar aangekomen bleek, dat er alleen nog maar een auto voor 7 personen beschikbaar was. Wij hebben hem bekeken en besloten hem toch maar te nemen. Tja, die autoverhuurbedrijven zijn nog niet zo dom. Ze weten, dat je een auto nodig hebt....... Waarschijnlijk doen ze dat in Nederland ook wel zo, maar dat weten wij dan weer niet. Voortaan toch maar een kleine auto reserveren.

Volgende probleem
Alles leek geregeld. De papieren ingevuld. Rijbewijs ontcijfert, Nederlands adres gedicteerd etc. etc. (Meisje dat ons hielp was echt van goede wil hoor, maar onze adressering is echt anders, dan die van de Amerikanen). Aan het eind van de rit ontstond het probleem. De creditcard deed het niet. Het meisje heeft nog geprobeerd bij haar baas of we de auto toch niet mee konden krijgen, maar dat deden ze niet. We snapten er niets van......., maar de autohuur ging niet door. Gelukkig heeft Estelle Ted en Lois kunnen bereiken, die ons vervolgens hebben opgehaald van het vliegveld. Tevens heeft Estelle een autohuur alsnog kunnen regelen voor ons. Estelle, hartstikke bedankt meid! Eind goed al goed.'s Avonds hebben we met Ted en Lois uit gegeten bij een restaurant in de buurt. Dat was erg gezellig na al het gedoe.

Breckenridge here we come
Na het ontbijt met de ouders van Barret heeft Lois ons naar het autoverhuurbedrijf gebracht. Dat lag op nog geen 10 minuten rijden. Alles was snel geregeld en namen we afscheid van Lois. We rijden nu in een Nissan Versa, een prima auto. En niet eens zo klein, onze beide (vrij grote koffers) pasten precies in de kofferbak. Toppie. Het gekke is, dat ook dit verhuurbedrijf weer een upgrade naar een grotere auto voortelde net als de duurste verzekering. Dat hebben we uiteraard niet gedaan en zijn we vertrokken naar Breckenridge. In een oud mijnwerkersstadje onderweg, Georgetown hebben we een tussenstop gemaakt. We merkten al meteen, dat we een stuk hoger in de bergen zaten. De ijle lucht zorgde ervoor, dat we sneller dan anders buiten adem raakten. Maar we weten wat we moeten, veel water drinken. Dus dat hebben we meteen maar gedaan. Georgetown is een gezellig stadje. We hebben rond gelopen en wat gegeten en gedronken (veel water). Tegen 14.15 uur waren we in ons hotel in Breckenridge, waar Estelle al voor de nodige versnapperingen, wijn en water had gezorgd. Lekker!!!!! Nu gaan we zo naar de familie Sullivan toe. En zoals jullie allemaal adviseerden "we zullen lekker genieten".

Ik laat binnenkort wel weer wat van me horen, maar nu gaan we gauw.

Lieve groeten,
Geert en Marieke