Breckenridge

hallo allemaal,
We hebben alweer een tijdje niets van ons laten horen, maar wees gerust. We vermaken ons erg goed en Dylan houdt ons ook lekker bezig. Hierbij een up-date van de laatste dagen in Breckenridge.

Woensdag 14 september
Om 1700 uur waren we bij de familie Sullivan. Barrett was al thuis en Estelle kwam ook net thuis. We zijn toen samen Dylan van school gaan halen. Hij wist precies wie we waren, maar was eerst toch nog een beetje verlegen. Dat was al snel over. Dylan liet meteen zien hoe goed hij op zijn loopfiets kon fietsen en vertelde precies waar hij woonde. Opa was wel een beetje dom, want Opa wist dat niet meer. Dylan heeft al zijn speelgoed laten zien en Thomas de trein is zijn favoriet. We hebben samen gegeten, gespeeld en Dylan naar bed gebracht. Natuurlijk moesten Opa en Tieke (Marieke) een verhaaltje voorlezen.

Speelgoed voor zijn verjaardag uitzoeken
Donderdag 15 september regende het en zoals afgesproken mocht Dylan zijn verjaardagskadootje uitzoeken. Dus na het ontbijt vertrokken we naar de speelgoedwinkel. Daar komt hij wel eens vaker, want in de speelgoedwinkel is ook een deel ingeruimd met speelgoed waar kinderen mee mogen spelen. Met regenachtig weer is het er dan ook druk. Wij kennen dat niet, maar het is echt een goed idee. De ouders en kinderen kunnen er zelfs drinken en snoepjes kopen. Dylan koos een houten puzzel en een boekje met magneetjes en uitwisbare stiften. Eigenlijk was hij drukker met spelen met het speelgoed, dan met het uitzoeken van kadootjes. Gelukkig vonden zijn moeder en Tieke dit ook een leuk klusje. Opa bleef bij Dylan om te spelen. Die dag hebbe we vooral binnen gespeeld met zijn nieuwe speelgoed vanwege het weer.

Opa en Tieke mogen zich niet vervelen
Gelukkig hadden we vrijdag wat beter weer. Het is allemaal wel een stuk frisser dan in New Orleans, maar we zitten ook op ruim 3000 meter hoogte. Vrijdagochtend hebben we na het ontbijt een mooie wandeling gemaakt in de buurt. Dylan wist precies te vertellen, waar we heen moesten lopen. Jammer genoeg hebben we geen paddestoelen meer kunnen vinden. Die zijn inmiddels al weg. Ja de herfst heeft hier zijn intrede gedaan. Thuis aangekomen moeten we meteen weer spelen. Het kan toch niet dat Opa en Tieke zich vervelen? s'Avonds hebben we pannenkoeken gebakken en natuurlijk gegeten. Dat ging er wel in.

Thomas-experience
Estelle had toegangskaartjes geregeld voor de Thomas-experience in Golden. Dat ligt op anderhalf uur rijden van Breckenridge. De Thomas-experience is een rondreizende attractie in Amerika. Jullie kennen toch wel Thomas de trein? Ted en Lois (ouders Barrett) waren er ook. Dylan vond het allemaal geweldig. Kleine Thomastreinen, grote Thomastreinen en ook andere treinen konden we bekijken. Het
rondritje in de echte Thomastrein was het helemaal. Zo werd Dylan junior-engineer van de Thomastrein. Thuis moesten we natuurlijk ook met de Thomastrein spelen al is puzzelen en boekjes lezen ook leuk.

Funpark en Oktoberfest
Zondagochtend zijn we met zijn vijven naar het funpark in Breckenridge geweest. We haddeb er mooi weer bij. Dylan heeft ons geleerd hoe we moeten minigolfen en natuurlijk heeft hij gewonnen. Daarna zijn we in het doolhof geweest, waar we uiteindelijk drie van de vier letters hebben gevonden. Na de drie letters had hij er genoeg van. Toen werd het tijd voor de rodelbaan. Opa en Tieke durfden dat niet, dus is Dylan met Barrett mee gegaan. Estelle zat in de baan ernaast. Heel gezellig en erg leuk vond Dylan dat. Toen werd het tijd voor zijn middagdutje. Voor deze keer in de wandelwagen, want er was Oktoberfest in Breckenridge. Dit is een Oostenrijks feest compleet met bierpullen en Oostenrijkse muziek. Dus almabtriebers, we hebben een goed alternatief gevonden voor een weekendje weg. Het was erg gezellig en leerde Petra en Patrick met hun kleine dochter Clara kennen. We hebben lekker gezongen. Ja zelfs hier kennen ze Geerts favoriete nummer Sierra Madre. Ik heb een drindelnhesje (schrijf je dat zo?) gekocht. Het is net echt. We zullen proberen een foto te plaatsen. Dylan speelde met Clara, terwijl wij naar de muziek luisterden. De tijd vloog veel te snel voorbij. Om 17.00 uur was het afgelopen. We hebben samen een pizza gegeten, waarna we allemaal naar huis zijn gegaan. Weer een gezellige dag voorbij. Ik zal proberen wat foto's te plaatsen. Dat spreekt wat meer. De volgende keer vertel ik wat we de rest van de dagen hebben gedaan. Ik begrijp dat het in Nederland niet zulk lekker weer is. Helaas heeft de zon sturen niets opgeleverd. Tja de volgende keer beter. Tot de volgende keer.