Red Centre

Eigenlijk moesten we vroeg op om Ayers Rock te gaan bekijken bij zonsopgang. Na de commerciele ervaring van gisteren hebben we dat aan ons voorbij laten gaan. In plaats van 04.00 uur stonden we nu om 08.30 uur op. We hebben het complex bekeken, ontbijtje gehaald en lekker bij het zwembad gelegen. Heerlijk. Begin van de middag werden we opgehaald om naar Kings Canyon te rijden. Een rit van 4 uur met een korte onderbreking voor een foto bij in Mount Conner en een zoutmeer en later in Angus Downs. Onderweg helaas geen "wildlife" gezien. De gids hielp ons al meteen uit onze droomom Kangeroo's, dingo's en koala's te zien. Zij woonde nu drie jaar in Ayers Rock en had nog maar een keer een kangeroo gezien. Wij blijven kijken. Je weet maar nooit. Onderweg zagen we enkele auto's. We rijden wel op een geasfalteerde weg, terwijl de weg naar Perth een rode zandweg was . . . De woestijn bestaat vooral uit rood zand en stenen, maar er groeien heel veel verschillende bomen, struiken en gras. Veel meer dan verwacht. Ze noemen de bomen desertoaks (woestijneiken), maar het lijken meer dennebomen met weinig takken en lange dennenaalden. Welke struiken het zijn weet ik niet, maar het zijn er veel. Het gras lijkt het meest op helmgras, maar er ook andere soorten. Het uitzicht vanuit de bus was veel van hetzelfde, totdat we in de buurt van KingsCanyon kwamen. Daar zag je de rotsformatis van George Gill. Mooi uitzicht. Toen zag Geert geheel onverwacht drie wilde paarden. Dat komt vaker voor.


Net voor we in Kings Canyon aan kwam begon het te regenen. Dat hadden we ook niet verwacht. En toen we op ons terras van de kamer zaten, was het al weer droog en zagen we het flitsen van de bliksem. Een mooi gezicht. Al slaat het ook regelmatig in bomen. Dat zie je ook aan de zwart geblaken boomschors. Het gekke is dat deze bomen zulke lange wortels hebben, dat ze gewoon blijven leven. Nadat we ons opgefrist hadden zijn we naar het centrum van het resort gegaan en hebben daar Kangeroebiefstuk gegeten. Dat smaakt bijna het zelfde als gewone biefstuk. Het smaakt iets zoeter en is iets droger, al kndat laatste ook aan de kok liggen natuurlijk. Daarna zijn we naar de bar gegaan,waar Rueben & Petrea de kleine en. . . De grote bzoekers bezig hielden met liedjes zingen gekke dansjes doen etc. etc.. Natuurlijk moesten Gert enik er ook aan geloven.Geert moest romantisch dansen met een Australische,di gezien het aantal keren dat Geert op haar tenen tond het verre van romantisch dansen vond. Al zei ze dat het niet uitmaakte. Ik mocht samen met nog 5 anderen (allemaal met een gek hoedje) een liedje "the gumtrees" meezingen en daar hoorde natuurlijk ook een dansje bij (zoiets als de pizzahut). Ik leer het jullie nog wel. We hebben veel gelachen, maar om 21.00 was het (al) afgelopen. Dus op tijd naar onze kamer.